W Instytucie Biopolimerów w Łodzi prowadzone są zaawansowane testy biodegradowalnych włókien okrywowych na bazie piór drobiowych pochodzących z ubojni Cedrob S.A. 

W ramach projektu opracowane zostały ekologiczne włókniny ochronne do okrywania nowych zasiewów trawiastych na tzw. terenach trudnych. Do tego typu terenów zaliczamy nasypy kolejowe, nasypy przy autostradach, wały przeciwpowodziowe czy stoki narciarskie.

Pióra są ubocznym produktem pochodzenia zwierzęcego i stanowią ok. 4-7% masy żywca. Produkowane każdego roku przez przemysł drobiarski odpady w postaci piór to trudny do zagospodarowania odpad. Po uboju pióra poddawane są dalszym procesom technologicznym w zakładach utylizacyjnych, gdzie przetwarzane są na mączkę drobiową, która w krajach UE jest niedozwolona w skarmianiu zwierząt.

Nie rzadko mączka z pierza trafia jako nawóz na pola lub spala się ją kotłowniach przemysłowych. W 2019 roku Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych z Łodzi oraz Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie (Katedra Łąkarstwa) rozpoczęły testy terenowe nowego, innowacyjnego produktu w postaci ochronnej włókniny okrywowej. Głównym składnikiem włókniny są drobiowe pióra poubojowe, charakteryzujące się wysoką odpornością oraz hydrofobowością, pochodzącą z kreatyny – podstawowego białka składowego piór. Wielopoziomowa, struktura kreatyny swoje właściwości fizykochemiczne zawdzięcza mostkom dwusiarczkowym cystyny oraz wiązaniom wodorowym. Zastosowanie włókniny okrywającej na nowe zasiewy trawiaste z jednej strony uchroni kiełkujące nasiona przed przesychaniem oraz rozmywaniem w czasie ulewnych deszczy, z drugiej zaś strony biodegradujące się pióra, są doskonałym źródłem azotu dla młodych roślin. Powstały pod włókniną swoisty mikroklimat, ograniczy skoki temperatur między dniem a nocą.

Włóknina zmniejszy również starty azotu amonowego ulatniającego się z gleby do atmosfery, którego na tego typu terenach jest zawsze deficyt. Obecnie trwają prace nad poprawieniem właściwości buforowania wody opadowej oraz wody pochodzącej z rosy nocnej. Dobranie odpowiedniej gęstości włókniny ochronnej, a jej okres biodegradowalności to kolejne wyznawania, jakie stoją przed naukowcami z Łodzi i Krakowa.